براي دستيابي به توسعه پايدار، حفاظت از منابع طبيعي شامل جنگلها و مراتع به عنوان بستر توسعه و زيربناي برنامه‌هاي سازندگي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. در اين راستا نياز به تشكلها و ساختارهاي سازمان يافته مردمي به عنوان مكمل برنامه‌هاي وسيع و گسترده دولت در امر حفاظت از منابع طبيعي به شدت احساس مي‌شود تا با اتكا به ارزشهاي فرهنگي، اجتماعي و ديني حاكم بر جامعه و به دور از بوروكراسي‌هاي دست و پاگير اداري بتواند انگيزه‌هاي والاي حفاظت از منابع طبيعي را در بين اقشار مختلف جامعه شامل روستاييان، زنان، دانشجويان، دانش آموزان، دانش آموختگان منابع طبيعي دانشگاهها و... تقويت نموده و مشاركت آنان را به اين امر خطير جلب نمايد. اين تحقيق به منظور زمينه‌يابي امكان سازماندهي و تشكيل و راه‌اندازي تشكلهاي مردمي حفاظت از منابع طبيعي با روش ارزش گذاري پرسشنامه‌اي همراه با آزمون آماري كاي اسكواير در بخشي از استان مازندران به اجرا درآمد كه برخي از نتايج آن به شرح ذيل مي‌باشد:
62% پاسخگويان در سن 20 تا 40 سال و 84% پاسخگويان مرد و 16% زن بوده‌اند. 58% پاسخگويان داراي تحصيلات دانشگاهي و همگي پاسخگويان باسواد بوده‌اند. 58% پاسخگويان به حداقل يك زبان خارجي آشنايي داشته و 40% پاسخگويان از كتب خارجي استفاده مي‌نمايند و 12% به اينترنت و 32% به كامپيوتر دسترسي داشته‌اند. 8% پاسخگويان در گذشته در تشكلهاي مردمي عضويت داشته‌اند كه همگي از عضويت در اين تشكلها رضايت داشته‌اند. 60% اين تشكلها در زمينه حفظ منابع طبيعي و محيط زيست و 40% در زمينه اهداف خيريه فعاليت مي‌كردند. 88% پاسخگويان علاقمند به عضويت در تشكلهاي مردمي جديد در زمينه حفظ منابع طبيعي هستند كه از بين علاقمندان 36% خواستار عضويت با مسووليت، 40% خواستار عضويت بدون مسووليت ولي فعال و 24% خواستار عضويت عادي مي‌باشند. 42% پاسخگويان فعاليت هاي آموزشي و ترويجي در زمينه راه‌اندازي اين تشكلها را ناكافي مي‌دانند. 78% پاسخگويان نقش اين تشكلها را در جامعه بسيار حياتي و اساسي و تاثيرگذار مي‌دانند. 30% پاسخگويان سطح محلي، 20% سطح منطقه‌اي، 28% سطح ملي و 22% پاسخگويان سطح بين المللي را براي اين تشكلها مناسب مي‌دانند. در مجموع نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه زمينه مناسب براي راه اندازي تشكلهاي مردمي حفاظت از منابع طبيعي در جامعه وجود دارد.