اثر محروميت غذايي بر زنده ماني جوجه هاي گوشتي بعد از عمل جراحي مغز استريوتاکسيک

عمل جراحي استريوتاکسيک مغز اغلب براي کمک به انواع مختلف مطالعات پژوهشي حيواني و پايه به کار مي رود. از اين عمل، به خصوص براي دسترسي به محل هاي هدف مشخص و تزريق مستقيم مواد دارويي که قادر به عبور از سد خوني مغزي نيستند استفاده مي شود.لذا، تحقيق حاضر جهت آزمودن تاثير محروميت غذايي اعمال شده قبل از عمل جراحي استريوتاکسيک، بر زنده ماني جوجه هاي گوشتي در پايان جراحي در 4 گروه آزمايشي طراحي شد. جوجه ها با نور پيوسته تا سن سه هفتگي پرورش داده شدند. در سه هفتگي، کانول راهنما از طريق جراحي استرئوتاکسيک در بطن جانبي راست مغز جوجه ها جا داده شد. در گروه آزمايشي 1، خوراک بصورت آزاد در اختيار جوجه ها بود. در گروه هاي آزمايشي 2، 3 و 4 به ترتيب جوجه ها تحت سه، شش و دوازده ساعت محروميت غذايي قبل از عمل جراحي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس دوطرفه نرم افزار آماري SPSS مورد تجزيه وتحليل آماري قرار گرفت.يافته هاي ما نشان داد که محروميت غذايي مي تواند وقوع مرگ در جراحي استريوتاکسيک را کاهش دهد (p<0.05). مناسب ترين زمان محروميت دسترسي به خوراک قبل از عمل جراحي 6 ساعت بود و افزايش اين زمان از 6 ساعت به دوازده ساعت، تاثير مشابهي بر زنده ماني جوجه هاي گوشتي تحت جراحي داشت. بنابراين، بر اساس نتايج اين آزمايش، محروميت دسترسي به خوراک 6 ساعت قبل از شروع عمل جراحي استريوتاکسيک مغز در جوجه ها پيشنهاد مي شود.