مقايسه برخي شاخص هاي الکتروليتي و غيرالکتروليتي پلاسما خون ماهي شانک زرد باله (Acantopagrus latus) و هامور معمولي (Epinephelus coioides)

پارمترهاي بيوشيميايي يکي از جنبه هاي مهم در مديريت تکثير و پرورش ماهيان در معرض خطر مي باشند. اين پارامترها بمنظور تعيين زمان بلوغ جنسي و کنترل سلامت ماهي و تغييرات کيفيت آب مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف از اين تحقيق، بررسي مقادير الکتروليت و غيرالکتروليت هاي پلاسماخون شانک زرد باله (Acantopagrus latus) و هامور معمولي (Epinephelus coioides) مي باشد. تعداد 30 قطعه از هر گونه پس از صيد از آب هاي ساحلي رمين (واقع در بندر چابهار) و خون گيري جهت آزمايشات بيوشيميايي غيرالکتروليتي شامل گلوگز، اوره، کلسترول، تري گليسريد، پروتئين تام، آلبومين و بيلي روبين همچنين آزمايشات الکتروليتي شامل، کلسيم، فسفر، سديم و پتاسيم خون مورد آزمايش قرار گرفتند. مقادير ميانگين و انحراف معيار هر يک از پارامترهاي بيوشيميايي در شانک زرد باله و هامور بترتيب عبارتند: ازسديم (88.50±32.03، 271.90±27.328)، پتاسيم (42.43±0.32، 2.12±0.3) (ميلي مول در ليتر)، کلسيم (34.80±2.97، 16.80±2.19)، فسفر (57.35±0.40، 2.40±0.2)، کلسترول (11.30±35.51، 137.30±42.257)، تري گليسريد (102.02±11.82)، اوره (45.82±0.57، 2.66±0.3)، بيلي روبين (13.24±0.04، 0.44±0.0)، گلوکز (11.25±16.18، 43.70±0.44 (ميلي گرم در دسي ليتر)، پروتئين تام (36.30±0.32، 3.92±0.4)، آلبومين (05.15±0.03، 0.36±0.0) (گرم در دسي ليتر). در کل مي توان نتيجه گرفت که اين پارامترها تحت تاثير عوامل فيزيولوژيکي متفاوتي نظير گونه مي باشند.