فلسفه مددکاري اجتماعي و ارتباط آن با رويکردها، نظريه ها و مدل هاي مددکاري

مقاله مزبور به ارتباط فلسفه با رويکردها، مدل ها، و نظريه هاي مددکاري اجتماعي مي پردازد. هدف مطالعه مزبور شناخت ارتباط فلسفه با رويکردها، مدل ها و نظريه هاي مددکاري اجتماعي است که با روش «روايتي» صورت گرفته است. مواد و منابع مورد مطالعه، افزون بر جستارهاي فلسفه علم، مقاله هاي خارجي «فلسفه شما از مددکاري اجتماعي» و همچنين «مقدمه اي بر حرفه مددکاري اجتماعي و پايه هاي فلسفي آن» بوده است. فلسفه به عنوان راهنماي اصلي در حرفه مددکاري اجتماعي است که مقدم بر رويکرد، مدل و نظريه هاست، زيرا مجموعه مفاهيمي را در بر مي گيرد که ذهن مددکار اجتماعي را درباره انسان و محيط پيرامونش به خود مشغول داشته و مشکلات ناشي از ارتباط بين آدمي و محيط بيرون، دغدغه اوست. همچنين مفاهيم است که شيوه هاي مداخله او را در سازگاري مردمان با طبيعت بيروني هدايت مي کند. نتيجه اين که مفاهيم فلسفي، نگاه مددکاري اجتماعي به آدمي و جهان پيرامونش را شکل بخشيده، از نظريه ها بهره برده و با در نظر گرفتن تفکر نقدي به مداخله هاي گوناگون مي پردازد.