هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير افشاي مسووليت اجتماعي شرکت بر کارايي سرمايه گذاري است. شواهد بيانگر اين مطلب است که با افشاي مسووليت اجتماعي شرکت، عدم کارايي سرمايه گذاري کاهش و در نتيجه کارايي سرمايه گذاري افزايش مي يابد. براي اندازه گيري سطح افشاي اطلاعات زيست محيطي و اجتماعي، از روش تحليل محتوا استفاده شد. قلمرو زماني پژوهش از سال 1388 تا سال 1393 است که در مجموع 90 شرکت فعال در صنايع مختلف، نمونه پژوهش را تشکيل داده اند. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردي، از نوع پژوهش توصيفي- همبستگي و از نظر روش جمع آوري داده ها، پس رويدادي است. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش از روش رگرسيون چندگانه استفاده شده است. متغير مستقل در اين پژوهش، افشاي مسووليت اجتماعي شرکت و متغير وابسته کارايي سرمايه گذاري مي باشد. يافته هاي پژوهش بيانگر آن است که افشاي مسووليت اجتماعي به بهبود کارايي سرمايه گذاري در شرکت ها خواهد انجاميد. نتيجه حاصل، مورد حمايت تئوري ذينفعان نيز مي باشد. به طورکلي يافته هاي پژوهش، نقش مهم و برجسته مسووليت اجتماعي در شکل دادن به رفتار سرمايه گذاري و کارا بودن آن را نشان مي دهد.