تاثير ابعاد سرمايه فکري در تشخيص فرصت هاي کارآفرينانه صنعت ورزش شهر تهران

تغيير و تحولات سريع علم و فناوري در جهان و تلقي ورزش به مثابه يک حرفه از يک طرف و تبديل آن به صنعت از طرف ديگر، دست اندرکاران ورزش را با چالش هاي جديدي روبه رو ساخته است که گذر از آنها نيازمند به کارگيري رويکردها و روش هاي خلاقانه است و موفقيت بالقوه سازمان ها در قابليت هاي فکري آنها ريشه دارد. ازاين رو هدف اين تحقيق بررسي تاثير ابعاد سرمايه فکري در تشخيص فرصت هاي کارآفرينانه ورزشي شهر تهران است. جامعه آماري پژوهش را 110 نفر از کارآفرينان صنعت ورزش، سرمايه گذاران ورزشي در شهر تهران تشکيل دادند. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي و ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه است. به منظور تحليل داده ها از تحليل رگرسيون ساده و چندگانه و آزمون فريدمن استفاده شد. نتايج حاکي از آن است که سرمايه فکري تاثير مثبت و معناداري در تشخيص فرصت هاي کارآفرينانه دارد و از بين ابعاد سه گانه آن سرمايه رابطه اي يا مشتري، بيشترين تاثير را در تشخيص فرصت صنعت مذکور دارد.