زعفران (Crocus sativus L.) گياهي نيمه گرمسيري و گران بها است که توسط بنه تکثير مي شود. با توجه به اهميت وزن بنه در عملکرد زعفران، بررسي اثر عوامل مختلف ازجمله تنش آبي بربنه اهميت مي يابد. بدين منظور تحقيقي به صورت فاکتوريل و در قالب طرح کاملا تصادفي طي سال هاي 1394-1392 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه بيرجند انجام شد. تيمار زئوليت در چهار سطح (Z0: صفر، 0.5:Z1، 1:Z2 و 2:Z3 درصد وزني) و تيمار آبياري در سه سطح (I1: آبياري سنتي، I2: آبياري با تخليه 70 درصد رطوبتي و I3: آبياري کامل) در سه تکرار در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد که سطح مصرف زئوليت اثر معني داري بر متوسط وزن بنه، تعداد بنه با وزن کمتر از 2 گرم، تعداد بنه با وزن بين 6 تا 8 گرم و تعداد بنه خواهري داشت (P£0.01). مديريت آبياري نيز اثر معني داري بر متوسط وزن بنه (P£0.01)، تعداد بنه با وزن بين 6 تا 8 گرم و تعداد بنه خواهري داشت (P?0.05). وزن بنه در تيمارهاي بدون کاربرد زئوليت (Z0I1، Z0I2 و Z0I3) نسبت به Z3I3 کاهش معني داري داشتند (P?0.05). همچنين تيمارهاي Z3I3، Z3I2 و Z1I3 بيشترين و تيمارهاي Z0I1 و Z0I2 کمترين تعداد بنه هاي خواهري را داشتند. با در نظر گرفتن کاهش مصرف زئوليت و آب آبياري، تيمار Z2I1 را مي توان به عنوان مناسب ترين تيمار پيشنهاد کرد به طوري که وزن بنه را نسبت به تيمارهاي Z0I1، Z0I2 و Z0I3 به ترتيب 26.64، 23.88 و 17.81 درصد افزايش داد.