تبيين بازدارنده هاي توسعه کشاورزي در روستاهاي شهرستان رستم

توسعه بخش کشاورزي زمينه ساز فعاليت و پيشرفت ساير بخش هاست. بر اين اساس، هدف اصلي اين پژوهش که به صورت پيمايش انجام شده، تبيين بازدارنده هاي توسعه کشاورزي شهرستان رستم در استان فارس بود. جامعه آماري تحقيق شامل کشاورزان دهستان رستم دو از توابع شهرستان رستم بودند. براي اين منظور، ابتدا تعداد خانوار روستاهاي بالاي بيست خانوار (10 روستا) در دهستان مذکور شمارش شدند (672 خانوار)، آنگاه بر اساس جدول کرجسي و مورگان تعداد 220 خانوار به عنوان نمونه برآورد و به صورت انتساب متناسب در بين روستاهاي مذکور توزيع شدند. پرسشنامه مهم ترين ابزار جمع آوري داده ها در تحقيق حاضر بود. روايي صوري پرسشنامه توسط پانلي از متخصصان مربوطه تاييد شد و پايايي آن نيز با محاسبه ضريب آلفاي کرونباخ (a=0.83) تاييد گرديد. به منظور تجزيه وتحليل داده ها از تحليل عاملي بهره گرفته شد. در اين زمينه ابتدا به منظور اندازه گيري انسجام دروني گويه ها از آزمون KMO و آماره بارتلت استفاده شد. نتايج حاصل از محاسبات نشان داد که انسجام دروني گويه ها براي بهره گيري از تکنيک تحليل عاملي مناسب ( KMOبرابر با 0.706) و آماره بارتلت معنادار (p=0.001) است. با توجه به ملاک کيسر، ده عامل با مقدار ويژه بالاتر از يک استخراج شده که 58.49 درصد از واريانس کل عامل ها را تبيين مي کنند. اين ده عامل با نام هاي، اقتصادي، اجتماعي، تسهيلاتي، آب، آموزشي- ترويجي، سازماني- مديريتي، سرمايه اي، برنامه ريزي، مشارکتي و فني به عنوان بازدارنده هاي توسعه کشاورزي در منطقه مورد مطالعه نام گذاري شدند. در پايان با توجه به نتايج مطالعه، پيشنهادهايي براي فائق آمدن بر توسعه نيافتگي کشاورزي منطقه ارائه گرديد.