سنجش سطح پايداري محله هاي شهري بر اساس شاخص هاي توسعه پايدار (نمونه مورد مطالعه: محله تندست و سياه تلي شهر بابل)

اين مقاله به سنجش سطح پايداري در جوامع کوچک محلي (محله هاي شهري) در بهرهبرداري و استفاده از منابعطب?ع?، انسان? و اکولوژ?ک? مي پردازد بهگونهاي کههمه اعضا ?ا اجتماعات محلهاي در حال حاضر و آ?نده از سطوح مناسب? در بهداشت و س?مت، زندگ?مطلوب، امن?ت، ?کپارچگ?م?ان مح?ط ز?ست و فعال?ت انسان? و اقتصادي پو?ابرخوردار شوند، به اين منظور، دراين مقاله دو محله از محله هاي بالا و پايين شهر بابل به عنوان نمونه انتخاب شدند تا به اين سوال پاسخ داده شود که محله هاي تندست و سياه تلي به لحاظ شاخص هاي توسعه پايدار (شاخص هاي منتخب اين تحقيق) در چه وضعيتي قرار دارند و چه تفاوت هايي بين آنها وجود دارد؟ باتوجه بهماهيتپژوهش و اهداف در نظرگرفته شده، روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي- تحليلي و پيمايشي با هدف کاربردي است که پس از جمع آوري اط?عات ميداني كهبا استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته صورت مي گيرد و با استفاده از آزمون هاي آماري (آزمون T تک نمونه اي) در فضاي نرم افزار SPSS، کار تجزيه و تحليل داده هاي جمع آوري شده انجام مي گيرد.
نتايج بررسي ها نشان مي دهد که بين محله هاي شهري مورد مطالعه، به لحاظ شاخص هاي توسعه پايدار، تفاوت هاي چشمگيري وجود دارد، به طوري که محله سياه تلي به لحاظ شاخص هاي پايداري در وضعيت ناپايدار و محله تندست بجز در شاخص هاي اجتماعي که ناپايدار بوده در ساير شاخص ها پايدار بوده است.