بررسي تاثيرات به کارگيري سيستم نظارت هوشمند (CCTV) در کاهش جرائم شهري

يکي از کارويژه هاي اصلي حکومت ها در اداره بهتر قلمرو تحت حاکميت خود، نظارت بر جريان امور اجتماعي و کنترل رفتارهاي شهروندان در چارچوب قانون است. مديريت و ساماندهي زندگي اجتماعي در دوران حاضر به دليل پيچيدگي فرآيندهاي گوناگون سياسي، امنيتي و... در محيط هاي جغرافيايي از جمله شهرهاي بزرگ، کاري بس طاقت فرسا بوده و نيازمند به کارگيري روش ها و ابزار کارآمد در اين زمينه است. مسلما همه دولت ها براي تامين نيازهاي گوناگون شهروندان خود از جمله امنيت محيط هاي شهري، از همه امکانات و ابزارهاي لازم بهره گيري مي نمايند، ليکن با اين وجود، همواره فضاهايي وجود دارند که عليرغم تلاش دولت ها، خارج از نظارت و کنترل آن ها هستند. در اين قبيل فضاها که به منزله حفره هاي دولت محسوب مي شوند، حجم گسترده اي از جرائم و ناامني هاي پيدا و پنهان بوقوع مي پيوندد که باعث اختلال در جريان طبيعي امور اجتماعي مي گردند. پرسشي که در اين رابطه وجود دارد آن است که، چگونه مي توان ميزان نظارت و کنترل دولت ها را در اين فضاها افزايش داد؟ در پاسخ به پرسش فوق، طي مقاله حاضر، تلاش شده تا ضمن بررسي اثرات به کارگيري ابزار هوشمند نظارت و کنترل (دوربين مداربسته)، در کاهش تخلفات و جرائم شهري، چگونگي افزايش کارائي دولت ها در کنترل فرآيندهاي شهري مورد بررسي و تحقيق قرار بگيرد. پژوهش حاضر، به روش توصيفي تحليلي و بر پايه داده هاي ميداني انجام شده، بنابراين براي تجزيه و تحليل و نتيجه گيري، افزون بر منابع کتابخانه اي و الکترونيکي از يافته هاي پرسش نامه اي نيز استفاده شده است.لازم به ذکر است که روايي سوالات پرسشنامه با استفاده از روش تحليل عاملي و پايايي سوالات پرسشنامه از طريق ضريب آلفاي کرونباخ آزموده شدند. در نهايت هم داده هاي حاصل از پرسشنامه از طريق آزمون ميانگين يک جامعه (T-test)، تجزيه و تحليل شدند. نتايج حاصل از بررسي هاي اين مقاله نشان مي دهد، به کارگيري سيستم هاي هوشمند نظارت در محيط هاي شهري، نقش چشم گيري در کاهش جرائم و ناامني هاي اجتماعي دارد.