اثرات گردشگري بر معيشت پايدار خانوارهاي روستايي، از ديد جامعه ميزبان مطالعه موردي: بخش اورامان (شهرستان سروآباد)

گردشگري روستايي از جمله فعاليت هاي مهم اقتصادي و سودآور است که مي تواند اثرات قابل ملاحظه اي از بعد اقتصادي، اجتماعي فرهنگي، زيست محيطي و کالبدي فضايي بر روي جامعه ميزبان داشته باشد. در اين پژوهش، اثرات گردشگري بر معيشت پايدار خانوارهاي روستايي بخش اورامان شهرستان سروآباد مورد بررسي قرار گرفته است. اين تحقيق از نظر هدف، کاربردي و از لحاظ نحوه جمع آوري داده ها ترکيبي از روش اسنادي پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش را سرپرستان خانوار 4 روستاي بخش اورامان (اورامان تخت، سلين، بلبر و کماله) که داراي بيشترين حجم گردشگر هستند را تشکيل مي دهد که تعداد آنها برابر با 1270 خانوار است.حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران اصلاح شده 250 نمونه به دست آمد، نمونه ها به دو روش نمونه گيري طبقه اي و تصادفي بر اساس جمعيت هر روستا انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها در اين پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است. پايايي پرسشنامه با استفاده از آلفاي کرونباخ (0.84) به دست آمد. براي بررسي تاثير گردشگري بر معيشت پايدار از آماره هاي تي تک نمونه اي، تحليل واريانس، تحليل رگرسيون و تحليل مسير استفاده شد. يافته هاي اين تحقيق با استفاده از آزمونهاي آماري نشان مي دهد که بر اساس آزمون تي تک نمونه اي گردشگري بر بعد انساني، اجتماعي، فيزيکي، طبيعي و مالي روستائيان تاثير مثبت دارد. بررسي تحليل واريانس نشان داد که بين ابعاد مختلف معيشت پايدار اختلاف معني داري وجود دارد. تحليل رگرسيون نشان داد همه ابعاد معيشت پايدار (بعد انساني، اجتماعي، طبيعي، فيزيکي، مالي) تاثير معني داري را بر معيشت پايدار روستاييان دارند. همچنين نتيجه بر اساس تحليل مسير حاکي از آن است که همه ابعاد تاثير مستقيم و غيرمستقيمي بر معيشت پايدار روستايي دارند، به طورکلي از ديدگاه مردم گردشگري بر معيشت پايدار روستاييان بخش اورامان تخت تاثير مثبت دارد.