به منظور برآورد تاثير شاخص قيمت سهام بر نرخ ارز، اين مقاله از داده هاي پنج کشور عضو گروه دي-هشت شامل ايران، اندونزي، مالزي، ترکيه و پاکستان استفاده مي کند. بر اساس اثر پرتفوليوي متعادل، به معناي تقاضاي سرمايه گذاري خارجي براي سرمايه گذاري در بازار بورس باثبات و بدنبال آن افزايش تقاضا براي پول رايج، اين دو متغير بايد با هم رابطه منفي داشته باشند. با اين حال، از آنجا که شواهد به دست آمده از روش سنتي برآورد حداقل مربعات معمولي مطلوب نيست، مدل رگرسيون کوانتيل براي نشان دادن تاثير بازار سهام بر بازار ارز خارجي تحت شرايط مختلف بازار درنظر گرفته شد. نتايج، الگوي جالب توجهي در مورد رابطه اين دو بازار نشان مي دهد، که گوياي رابطه منفي ميان بازارهاي سهام و ارز خارجي است، و زماني که نرخ ارز بسيار بالا و يا پايين باشد، اين رابطه آشکارتر است.