اثربخشي آموزش مديريت خشم با رويکرد روان شناسي مثبت نگر بر راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان و نشخوار خشم در دانشجويان دختر

هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش مديريت خشم با رويکرد روان شناسي مثبت نگر بر راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان و نشخوار خشم در دانشجويان دختر ساکن در خوابگاه دانشگاه شهيد چمران اهواز بود. نمونه ي اوليه، 400 دانشجوي دختر (ميانگين سني 21.57) بود که با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي، انتخاب شدند و مقياس نشخوار خشم ساخودولسکي، گلوب و کرومول و پرسشنامه راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان گارنفسکي، کرايج و اسپينهوون را تکميل نمودند. از بين 66 نفر دانشجو که داراي نشخوار خشم بالا بودند، 30 نفر به صورت تصادفي انتخاب و در گروه آزمايشي و گروه کنترل گماشته شدند. گروه آزمايشي به مدت 8 جلسه تحت گروه درماني آموزش مديريت خشم با رويکرد روان شناسي مثبت نگر قرار گرفت در حالي که گروه کنترل هيچ درماني دريافت نکرد. نتايج تحليل کوواريانس چند متغيري داده ها نشان داد که آموزش مديريت خشم با رويکرد روان شناسي مثبت نگر به صورت معني داري، باعث کاهش نشخوار خشم شد (F=18.98، p<0.001)، اما بر راهبردهاي شناختي مثبت و منفي تنظيم هيجان تاثيري نداشت (F=1.37، p<0.257) (F=1.85، p<0.191). اين يافته ها نشان مي دهد که آموزش مديريت خشم با رويکرد روان شناسي مثبت نگر، مي تواند براي افراد با نشخوار خشم بالا، مفيد باشد.