تاثير تنش خشکي بر صفات مورفولوژيک و فعاليت آنزيم هاي آنتي اکسيدان دو رقم کلزا (Brassica napus)

خشکي پديده اي بحراني است که همه ساله در بخش هايي از دنيا در زمان هاي مختلف با دامنه و شدت متفاوت به توليد موفقيت آميز محصول آسيب مي رساند. تحقيق حاضر به منظور بررسي تاثير تنش خشکي روي برخي صفات مربوط به برگ (سطح برگ، وزن تر و کلروفيل)، ريشه (وزن تر)، ساقه (وزن تر و طول) و تغييرات فعاليت آنزيم هاي آنتي اکسيدان سوپراکسيدديسموتاز (SOD) و پراکسيداز (POD) روي دو رقم حساس Hyola308 و متحمل SLM046 کلزا به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با 4 تکرار براي صفات مورفولوژيک و فيزيولوژيک و 2 تکرار براي سنجش آنزيمي انجام شد. بدين منظور گياهچه ها در محيط MS مايع سوسپانسيون در پنج سطح خشکي شامل صفر، 3، 6، 12 و 15 در صد پلي اتيلن گلايکول 6000 به طور شناور کشت شدند. صفر، 3، 6، 12، 24، 48 و 72 ساعت پس از اعمال تنش، از گياهان نمونه هاي برگي تهيه شد. تفاوت معني داري بين صفات اندازه گيري شده در دو رقم مورد آزمايش مشاهده شد. طبق نتايج، سطح و وزن برگ، طول ساقه و وزن ريشه با افزايش مقدار PEG و پيشرفت زمان، در هر دو رقم کاهش يافت. با افزايش ميزان PEG، ميزان کلروفيل در رقم حساس افزايش بيش تري نسبت به رقم متحمل داشت. در هر دو رقم تنش خشکي به طور معني داري سبب کاهش وزن ساقه شد. بر اساس نتايج شدت واکنش و فعاليت آنزيم SOD در رقم مقاوم بيش تر بود. فعاليت آنزيم POD در رقم مقاوم در شرايط تنش خشکي شديد و فعاليت اين آنزيم در رقم حساس در شرايط اوليه تنش خشکي افزايش داشته است.