بررسي تاثير تنش نيکل و همزيستي اندوفايت نئوتيفوديوم بر برخي شاخص هاي رشد و جذب نيکل در گياه Lolium perenne

گياه چچم چند ساله يا Lolium perenne با گروه مهمي از اندوفايت ها، قارچ هايي از جنس Neotyphodium رابطه همزيستي دارد. اعطاي خصوصيات مطلوب زراعي و افزايش مقاومت به تنش هاي محيطي از آثار مهم همزيستي قارچ هاي اندوفايت براي گياهان ميزبان است، که در پي تغييرات مورفولوژيک و فيزيولوژيک در گياه حاصل مي شوند. در اين پژوهش تاثير نيکل و همزيستي اندوفايت بر برخي شاخص هاي رشد و جذب نيکل در دو جمعيت از گياه لوليوم مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور دو جمعيت از اين گياه با و بدون قارچ اندوفايت (E⁺، E^-) مورد استفاده قرار گرفتند. 3 ماه بعد از اعمال تيمار (به صورت 0، 30، 90 و 180 ميلي گرم نيکل در هر کيلوگرم خاک) شاخص هاي رشد شامل وزن تر، خشک و طول ريشه و اندام هوايي، تعداد پنجه و ميزان جذب نيکل در ريشه و اندام هوايي در هر گلدان اندازه گيري شد. پس از 3 ماه از تيمار گياهان، کاهش معني دار در زيست توده ريشه و اندام هوايي در گياهان با و بدون اندوفايت در تيمار 180 مشاهده شد و آلودگي به اندوفايت زيست توده گياهان را کاهش داد. اگرچه، عفونت اندوفايت به طور معني داري توانايي پنجه زني را در هر دو جمعيت راي گراس بهبود بخشيد. ميزان جذب نيکل در ريشه و اندام هوايي در هر دو جمعيت همراه با افزايش نيکل در خاک افزايش معني دار نشان داد. حضور اندوفايت در هر دو جمعيت لوليوم عامل مهمي در کاهش جذب نيکل ريشه به منظور کاهش اثرات منفي اين عنصر در گياه شد. همچنين مي توان جمعيت اول را به سبب توليد پنجه بيشتر و جذب بيشتر نيکل در اندام هوايي جمعيت مناسبتري به جهت کشت در شرايط تنش معرفي کرد.