نقش توسعه مالي در تاثير تمرکز و ثبات بانکي بر ارزش افزوده بخش صنعت

اين مقاله با استفاده از مدل رگرسيون انتقال ملايم به عنوان يکي از برجسته ترين مدل هاي تغيير رژيمي، نقش توسعه مالي در تاثير تمرکز و ثبات بانکي بر ارزش افزوده صنعت را، طي دوره زماني 1360 تا 1393ش، مورد بررسي قرار داده است. براي اين منظور از اعتبارات مالي مهيا شده، به صورت درصدي از توليد ناخالص داخلي، به عنوان شاخص توسعه مالي و متغير انتقال استفاده شده است. براي محاسبه تمرکز از شاخص 3 بنگاه برتر و براي ثبات بانکي از شاخص زد- اسکور استفاده شده است. نتايج آزمون خطي بودن، وجود رابطه غيرخطي بين متغيرهاي مورد مطالعه را نشان مي دهد. نتايج حاکي از اين است که حد آستانه اي برابر 15.69 درصد است و پارامتر شيب نيز 0.255 برآورد شده است. در رژيم اول افزايش ثبات بانکي تاثير مثبت و متغير تمرکز بانکي تاثير منفي بر ارزش افزوده بخش صنعت دارد. در رژيم دوم يعني در سطوح بالاي توسعه مالي، ثبات و تمرکز بانکي تاثير متفاوت از حالت قبلي بر ارزش افزوده دارند. به عبارت ديگر در سطوح خيلي بالاتر توسعه مالي، ثبات بانکي تاثير منفي و تمرکز بانکي تاثير مثبت بر ارزش افزوده دارد.