ارزيابي اثربخشي (بيروني) برنامه هاي آموزش تخصصي رشته پيشگيري انتظامي

زمينه و هدف: کيفيت آموزش و پرورش از دغدغه هايي است که همواره نظام هاي آموزشي براي دست يابي به آن تلاش مي کنند. ارتقاي مستمر کيفيت آموزش عالي مستلزم انجام ارزيابي آموزشي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارزيابي اثربخشي آموزش هاي تخصصي دانشجويان مصوب کارشناسي رشته پيشگيري انتظامي صورت گرفته است.
روش شناسي: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردي و از لحاظ روش، توصيفي- پيمايشي بوده که با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته، تعداد 73 نفر از سوي فرماندهان بلافصل (محيط کار) به عنوان جامعه آماري به صورت تمام شمار انتخاب و مورد ارزشيابي قرار گرفته است. براي گردآوري مطالب نظري از روش کتابخانه و براي استخراج مولفه ها و ابعاد اصلي متغيرهاي پژوهش از روش مصاحبه با مديران و فرماندهان حوزه پيشگيري انتظامي استفاده شده است و براي سنجش پايايي پرسش نامه از طريق نرم افزارSPSS ضريب آلفاي کرونباخ کل 0.907 به دست آمده که نشان دهنده وجود پايايي بالايي براي پرسش نامه است و به منظور تجزيه و تحليل داده ها، در اين پژوهش از روش هاي توصيفي و آزمون هاي استنباطي T و فريدمن استفاده شده است.
يافته ها: بر اساس نظرات فرماندهان بلافصل از بين شش مولفه طراحي شده براي ارزيابي اهداف کلي برنامه آموزش هاي تخصصي دوره کارشناسي مصوب رسته انتظامي به ترتيب «ارتقاي دانش تخصصي و مهارت» بالاترين ميزان تحقق و «توانايي تصدي مشاغل متناسب» کمترين ميزان تحقق را داشته است. در خصوص اهداف تخصصي دوره آموزشي مذکور مولفه «رعايت اصول و آداب و منش انتظامي» بالاترين ميزان تحقق و مولفه «توانايي درک و تفسير محيط اجتماعي» کمترين ميزان تحقق را داشته است.
نتيجه گيري: بر اساس ارزيابي رتبه بندي حاصله از مهارت هاي کليدي طراحي شده از منظر فرماندهان بلافصل، مهارت «بازرسي بدني و دستبند زدن» به عنوان ضروري ترين مهارت ارزيابي و مهارت «صف جمع و احترامات نظامي» به عنوان کم اهميت ترين مهارت مورد نياز، ارزيابي شده است.