بررسي اثر جبران خدمات بر بهره وري نيروي کار تعاوني هاي صنعتي کشور

بررسي راهبردهاي مربوط به ارتقاء بهره وري نيروي انساني و سطح کيفي شاغلان با دستمزد، از مهمترين عوامل موثر در رشد کمي و کيفي يک بخش اقتصادي محسوب مي‏گردد. بديهي است که اگر کارکنان شاغل در يک بخش، از بهره وري بالايي برخوردار باشند، عملکرد کلي آن بخش بر اساس سنجه ارزش افزوده بهبود خواهد يافت. هدف از انجام اين مطالعه، پاسخگويي به اين سوال اساسي است که آيا افزايش در پرداختي به شاغلان با دستمزد، مي تواند به عنوان يک عامل موثر، باعث افزايش بهره وري شاغلان تعاوني هاي صنعتي کشور براي ايجاد ارزش افزوده بيشتر شود؟ براي اين منظور، جهت بررسي اثرات دريافتي شاغلان بر بهره وري شاغلان در بخش تعاوني هاي صنعتي کشور (ده نفرکارکن و بيشتر)، طي سال هاي 1385 الي1390، از مدل طراحي شده کاب- داگلاس استفاده شد. در ادامه نيز براي آگاهي از اين موضوع که کداميک از دو بخش جبران خدمات شاغلان يعني بخش دستمزد و ساير پرداختي ها اثر بيشتري بر بهره وري نيروي کار دارند، از روشتحليل رگرسيون و داده هاي پانل مربوط به تعاوني هاي صنعتي30 استان کشور استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد که به طور کلي متغير جبران خدمات، تاثير مثبت و معناداري بر ارزش افزوده تعاوني هاي صنعتي کشور دارد، در حالي که با بررسي اثرات جداگانه دستمزد و ساير پرداختي ها مشخص گرديد که ميزان دستمزد پرداختي به کارکنان بيشتر از ساير پرداختي ها، بر روي بهره وري نيروي کار اثر مثبت دارد.