واژه استتيک نزد ملدينه به دو معنا به کار مي رود. يکي به معناي احساس و ديگري به معناي زيباشناسي هنري کهدرباره هنر و زيبايي بحث مي کند. در هر دو شق نقطه مشترک حول محور مفهوم ريتم مي گردد. با اين محور به بررسيهر دو معناي استتيک خواهيم پرداخت. مساله مورد بررسي چگونگي گذر از محدوديت ابژکتيويسم و سوبژکتيويسم دراستتيک با توسل به ريتم نزد آنري ملدينه است. اهم مفاهيم استتيک آنري ملدينه را ريتم، يک زمان - فضاي درون – تا -خورده در ريتم، بحران، آشوب و تکوين بعد ريتميک يعني موتيف به عنوان شرط تجربه زيباشناختي شکل مي دهد. به علاوه دو معناي استتيک يکي به معناي حسيات و ديگري تامل در امر زيبا و تئوري هنر، در نقطه تشکيل درک زيباشناسييا بعد ريتميک در اثر هنري کنار هم مي آيند. همانگونه که ريتم تنظيم کننده موقعيت هستنده است، فعاليتي است کهکثرت داده ها را در سطح اثر هنري گرد هم مي آورد، با کنار گذاشتن تعدادي، پاره اي از آن ها را درهم مي تند و منجر بهشکل گيري موتيف به عنوان شاکله اي مي شود که اثر نقاشانه را توليد مي کند. ريتم بر بنياد بعد ريتميک و د رک زيباشناسي شکل مي گيرد. استتيک ملدينه با شرح تکوين بعد ريتميک يا موتيف به عنوان واکنش اول به آشوب داده ها ويا ماده و ريتم به عنوان دومين واکنش به آن، رويکردي پساکانتي دارد.