تاثير گنادوتروپين جفتي انساني بر اثرات تخريبي ناندرولون دكانوات بر روي پارامترهاي اسپرم موش صحرايي بالغ

زمينه و هدف: ناندرولون دكانوات از مهم ترين داروهاي آنابوليك آندروژنيك استروئيد (AAS) است. از طرفي هورمون گنادوتروپين جفتي انسان (hCG) موجب تحريك ترشح تستوسترون و افزايش توليد آندروژن مي گردد. بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي تغييرات ناشي از تاثيرات اين هورمون بر اثرات تخريبي دارويي ASS در بافت ها و سلول هاي دستگاه تناسلي نر موش صحرايي بود.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، موش هاي صحرايي نر به پنج گروه 3 تايي تقسيم شدند. گروه هاي تيمار شامل موش هاي صحرايي كه به صورت هفتگي 10 ميلي گرم بر كيلوگرم ناندرولون (Nd) را به صورت داخل عضلاني به مدت 8 هفته دريافت كردند و گروه هورمون (H) به مقدار 500 واحد در هفته، هورمون hCG داخل عضلاني دريافت كردند و گروه ناندرولون- هورمون (Nd- H)، كه 10 ميلي گرم بر كيلوگرم ناندرولون و 500 واحد در هفته هورمون دريافت كردند. گروه شم نيز 10 ميلي گرم بر كيلوگرم روغن بادام زميني دريافت كردند و گروه كنترل بدون هيچ گونه مداخله در نظر گرفته شدند. پس از 8 هفته پارامترهاي اسپرم نظير حركت، تعداد و مورفولوژي اسپرم زير ميكروسكوپ نوري تعيين شدند. علاوه بر اين قابليت حيات اسپرم به وسيله رنگ آميزي فوق حياتي ائوزين- نكروزين انجام شد. بيضه، دم اپي ديديم، پروستات و سمينال وزيكول نيز با ترازوي آزمايشگاهي وزن شدند. تجزيه و تحليل آماري داده ها به روش آناليز واريانس يك طرفه انجام شد.
يافته ها: درصد اسپرم داراي حركت به رو جلو در گروه هاي تيمار H و Nd-H كمتر از گروه هاي كنترل و شم بود. ميزان اسپرم با شكل طبيعي در گروه هاي تيمار نسبت به گروه هاي كنترل و شم كاهش يافته، اما اختلاف معني داري پيدا نكرده است. هم چنين نتايج مورفولوژي اسپرم حاكي از اين است كه بيشترين درصد اسپرم هايي با اشكال غير طبيعي Tailless) و (Coil در گروه تيمار Nd مشاهده شد. علاوه بر اين قابليت حيات اسپرم در گروه تيمار ناندرلون به تنهايي نسبت به ساير گروه ها به طور قابل ملاحظه اي كاهش يافته بود. وزن بيضه تحت تاثير داروي ناندرولون نسبت به گروه هاي كنترل و شم كاهش معني داري نشان داد.
نتيجه گيري: هورمون hCG بر اثرات ناخواسته و تخريبي ناندرولون بر روي پارامترهاي اسپرم موش صحرايي بالغ تاثير مثبتي مي گذارد و سبب كاهش اثرات سوء ناندرولون مي شود.