ارزيابي کارايي مدل رگرسيون لجستيک در تهيه نقشه حساسيت به وقوع سيل

در راستاي جلوگيري از هرگونه خسارات ناشي از سيل، نقشه حساسيت به وقوع سيل براي حوضه آبخيز هراز در استان مازندران توسط روش رگرسيون لجستيک تهيه گرديد. ابتدا 211 نقطه سيل گير و 211 نقطه غير سيل گير شناسايي شدند. در دومين مرحله 10 فاکتور موثر در وقوع سيل که شامل شيب، انحناي زمين، طبقات ارتفاعي، فاصله از رودخانه، شاخص رطوبت، توپوگرافي، شاخص توان آبراهه، بارندگي، کاربري اراضي و NDVI مي باشد، مشخص گرديد. نقشه هاي رقومي کليه پارامتر ها با استفاده از نرم افزارهاي ArcGIS 10.1، ENVI 5.1 و SAGAGIS 2 با فرمت رستري تهيه شدند. موقعيت هاي سيل گير به صورت تصادفي به دو گروه 70 درصد (151) و 30 درصد (60) به ترتيب براي مدل سازي براي اعتبارسنجي تقسيم شدند. وزن لايه هاي مورد استفاده با روش Enter توسط نرم افزار SPSS.18 مشخص گرديد و در نهايت وزن هاي تعيين شده به همراه لايه فاکتورهاي موثر در وقوع سيل به محيط GIS 10.1 وارد گرديد و نقشه نهايي تهيه گرديد. نقشه حساسيت به وقوع سيل تهيه شده به 5 کلاس طبقه بندي شد. براي اطمينان از صحت نقشه تهيه شده، از منحني ROC و سطح زير منحني آن استفاده شد. نتايج نشان داد که براي ميزان پيش بيني، سطح زيرمنحني برابر با 78.3 درصد مي باشد، پس روش رگرسيون لجستيک داراي صحت قابل قبول جهت تهيه نقشه حساسيت به وقوع سيل مي باشد. طبق مدل رگرسيون لجستيک، مهمترين فاکتورهاي موثر در سيل به ترتيب شامل شاخص رطوبت توپوگرافي، انحناي زمين و شيب مي باشد. نتايج اين تحقيق مي تواند براي محققان مختلف، شرکت سهامي آب منطقه اي مازندران، وزارت نيرو، جهاد کشاورزي و ادارات منابع طبيعي، جهت کاهش خسارات در مواقع سيلابي مفيد و ضروري مي باشد.