بررسي اثر درمان شناختي-رفتاري گروهي کودک و مادر- کودک بر اضطراب اجتماعي، عزت نفس و جرات ورزي دانش آموزان پايه هاي پنجم و ششم شهر اهواز

پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر درمان شناختي - رفتاري گروهي کودک و مادر - کودک بر اضطراب اجتماعي، عزت نفس و جرات ورزي دانش آموزان پايه هاي پنجم و ششم شهر اهواز صورت گرفت. جامعه آماري اين پژوهش شامل کليه دانش آموزان پسر پايه هاي پنجم و ششم مدارس شهر اهواز در سال تحصيلي 1393-1392 بود. از بين 525 دانش آموزا که به صورت تصادفي چند مرحله اي انتخاب شده بودند تعداد 36 نفر که داراي 1 انحراف استاندارد اضطراب اجتماعي بالاتر از ميانگين بودند در سه گروه 12 نفره گمارده شدند. گروه يک، در درمان شناختي – رفتاري کودک و گروه دو در درمان شناختي- رفتاري مادر- کودک شرکت کردند، درحالي که گروه کنترل در هيچ درماني شرکت داده نشدند. ابزارهاي مورداستفاده شامل آزمون اضطراب اسپنس فرم کودکان، سياهه اضطراب و فوبي اجتماعي کودکان و پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ است. طرح پژوهش، آزمايشي از نوع پيش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل مي باشد. نتايج تحليل فرضيه ها با استفاده از روش تحليل واريانس چند متغيري نشان داد که درمان شناختي - رفتاري مادر -کودک باعث کاهش معني دار اضطراب اجتماعي، افزايش جرات ورزي و عزت نفس گروه آزمايش در مقايسه با گروه کنترل گرديد، درحالي که گروه شناختي- رفتاري کودک در مقايسه با گروه کنترل فقط سبب کاهش معني دار اضطراب اجتماعي و افزايش جرات ورزي گرديد. مرحله پيگيري بين گروه هاي آزمايشي (کودک و مادر - کودک) و گروه گواه در متغير اضطراب اجتماعي وجود دارد درحالي که در دو متغير ديگر تفاوت معني دار نيست.