اثربخشي درمان عقلاني- هيجاني- رفتاري بر نمايه توده بدن، خودکارآمدي وزن و تصوير بدن در نوجوانان دختر داراي اضافه وزن

هدف از پژوهش حاضر مطالعه ي تاثير روش درماني عقلاني- هيجاني رفتاري بر نمايه توده بدن، خودکارآمدي وزن و تصوير بدن در وجوانان دختر 18-14 سال داراي اضافه وزن شهر اهواز بود. بدين منظور با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس و از طريق فراخوان عمومي و پس از ارزيابي هاي اوليه و تشخيص داشتن اضافه وزن توسط متخصص تغذيه 36 نفر انتخاب و در سه گروه آزمايش، پلاسيبو و فهرست انتظار به صورت تصادفي قرار گرفتند. گروه آزمايش در 12 جلسه 90 دقيقه اي شرکت کردند و علاوه بر دريافت برنامه رژيم غذايي و وزن کشي هفتگي، مداخله ي روان شناختي نيز دريافت کردند. گروه پلاسيبو به تعداد جلسات گروه آزمايش در جلسات جداگانه شرکت کردند و علاوه بر دريافت برنامه رژيم غذايي و وزن کشي هفتگي، هر هفته نيز گزارش فرم هاي پايش خود را ارائه مي دادند. اما گروه فهرست انتظار هيچ گونه پايش و مداخله اي دريافت نکردند. هر سه گروه در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري پرسشنامه هاي مربوط به متغيرهاي پژوهش را تکميل کردند. تحليل داده ها با روش تجزيه وتحليل کوواريانس در سطح معني داري (P<0.05) نشان داد که در مرحله پس آزمون از نظر نمايه توده بدن بين گروه آزمايش و پلاسيبو با فهرست انتظار تفاوت معني دار بود، اما بين گروه آزمايش و پلاسيبو در مرحله پس آزمون تفاوت معني دار نبود. ولي در مرحله پيگيري تفاوت معني دار بود. يعني اين که هر دو گروه در مرحله پس آزمون کاهش وزن داشتند ولي در مرحله پيگيري دو ماه و نيم گروه آزمايش وزن کاهش يافته خود را حفظ نمودند در حالي که گروه پلاسيبو بازگشت وزن داشتند. همچنين نتايج نشان داد که اين درمان منجر به افزايش خودکارآمدي وزن و کاهش نارضايتي از تصوير بدن در گروه آزمايش در مرحله پس آزمون و پيگيري گرديد.