ارائه چارچوب مفهومي تعامل بازآفريني شهري و شهر کارآفرين در دستيابي به بازاريابي مکان

همراه با تحول رابطه برنامه ريزي و بازار توسعه شهري تحت تاثير فرايندهاي جهاني شدن و رقابت شهري، سياست هاي بازآفريني شهرها نيز شکل جديدي يافته اند؛ اين در حالي است که در عمل، فرايندهاي بازآفريني شهري در کشور ما متاثر از سياست هاي کالبدي و رويکرد مديريتي از بالا به پايين هستند که به مقياس فراملي و رويکردهاي کارآفرين در بازاريابي مکاني براي تسهيل اين فرايندها، توجه کمي معطوف شده است. از اين رو، اين مقاله سعي دارد با روش کيفي- استقرايي و به کارگيري تحليل محتواي کيفي و تحليل تطبيقي نمونه هاي جهاني، چارچوبي مفهومي براي بازاريابي مکان در بازآفريني شهري تحت تاثير رويکردهاي شهر کارآفرين بيابد. بدين منظور، هشت نمونه از تجربيات جهاني (با روش نمونه گيري حداکثر تنوع) مورد بررسي تطبيقي قرار گرفتند. يافته هاي تحقيق نشان دادند که تغييرات انجام شده در راستاي بازآفريني شهري با رويکرد شهر کارآفرين، از تغيير در سيستم هاي مديريتي و به کارگيري حکمروايي شراکتي در راستاي انگيزش بازار و ظرفيت سازي، گونه هاي جديدي از مشارکت را آغاز کرده اند که اين تغييرات در همه ابعاد و با هدف بهبود زيرساخت ها و افزايش کيفيت زندگي صورت گرفته و در آنها از سويي بر پاسداشت هويت محلي و از سوي ديگر بر ضرورت توجه به مقياس هاي جهاني در فرايند جذب سرمايه در بازاريابي مکان، تاکيد مي شود. نتيجه تحقيق نشان داد که به کارگيري چنين فرايندي در کشور ما مستلزم توجه به جنبه هاي فرهنگي، نهادي و قانوني است. در اين خصوص، بهبود کيفيت محيطي، ارتقاي تصوير ذهني از مکان، توسعه گردشگري، وضع قوانين تسهيل گر، توجه به خلاقيت هاي محلي و به کارگيري مديريت کارا و شفاف، حائز اهميت است.