بررسي التوسل الي الترسل بهاءالدين بغدادي و معرفي نسخ نويافته

التوسل الي الترسل تاليف بهاءالدين محمدبن مويد بغدادي، نمونه اي فاخر از انشاي فارسي در قرن ششم هجري و از مهم ترين منشات باقي مانده از متون کهن است که به دلايلي از جمله پختگي نثر و دربر داشتن اطلاعات مهم تاريخي در شمار متون باارزش و اسناد مهم تاريخي قرار مي گيرد. اين کتاب تاکنون يکبار و آن هم در سال 1315 از روي دو نسخه خطي قديمي به تصحيح زنده ياد احمد بهمنيار منتشر شد که به واسطه برخي نواقص نسخ و اتکاء بيش از حد مصحح بر يک نسخه تصحيح کاملي نيست. بنا به اقرار خود مصحح در مقدمه کتاب، هيچ يک از دو نسخه مورد استفاده اش از سهو و خطا و تصرفات ناسخان مصون نمانده است؛ بنابراين با پيدا شدن نسخ ديگري از اين اثر که در بسياري موارد ضبطهاي بهتري دارند تصحيح دوباره التوسل ضروري مي نمايد.
اين نوشتار ضمن معرفي نسخه هاي نويافته التوسل، نمونه هايي از خطاهايي را که به نسخه چاپي آن راه يافته است، نشان مي دهد.