زبان ها و لهجه هاي به کار رفته در خلاصه اللغات ابن ابوالمحسن جنابذي

فرهنگ خلاصه اللغات اثر ابن ابوالمحسن محمد مومن جنابذي متوفاي قرن دهم، در دو فصل نگاشته شده است: فصل اول مشتمل بر کلمات عربي همراه با ترجمه فارسي آنها، و فصل دوم دربردارنده کلمات فارسي به همراه معاني فارسي آنهاست. مقاله حاضر به بررسي دقيق اين لغت نامه از حيث زبان ها و لهجه هاي به کار رفته در آن مي پردازد. زبان هاي مهمي که در خلاصه اللغات به کار رفته عبارتند از: عربي (با لهجه هاي شامي، يمني، کوفي، بغدادي و مصري)؛ هندي؛ ترکي؛ رومي؛ و زبان هاي ايراني شامل پهلوي، خوارزمي و پارسي قديم. همچنين اين مقاله به بررسي لهجه هاي شهرها و مناطق مختلف ايران که در اين لغت نامه به کار رفته ، پرداخته است :شهرها و مناطقي چون آذربايجان، اصفهان، خراسان، کرمان، شيراز، همدان، مرو و ماوراءالنهر. در پايان مقاله به ميزان تاثيرپذيري خلاصه اللغات از ديگر لغت نامه ها، و مشخصا از فرهنگ لغتتاج المصادر، اشاره شده است.