اثربخشي ذهن آگاهي بر شادكامي و كاهش قند خون در بيماران ديابتي

سابقه و هدف: ذهن آگاهي به معني توجه كردن ويژه، هدفمند، در زمان كنوني و خالي از پيش داوري و قضاوت است. ديابت شيرين، بيماري مزمني است كه باعث عوارض و ناتواني هاي گوناگون ماندگار مي شود. هدف اين مطالعه بررسي اثربخشي ذهن آگاهي بر شادكامي و كاهش قند خون بيماران مبتلا به ديابت بوده است.
مواد و روش ها: مطالعه مورد شاهدي حاضر به شيوه پيش آزمون-پس آزمون همراه با گروه كنترل روي 50 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 دركلينيك غدد طوبي شهرستان ساري انجام شد. برنامه آموزشي شامل 10 جلسه هفتگي بوده است. ميزان شادكامي شركت كننده ها با استفاده از پرسش نامه شادكامي آكسفورد بررسي شد. سطوح هموگلوبين گليكوزيله قبل و انتهاي مداخله اندازه گيري وثبت شد.
يافته ها: شادكامي گروه آزمايش در پس آزمون (8.40±62.60) نسبت به پيش آزمون (7.16±46.08) افزايش معني داري داشته است (r=0.240، p=0.002). اما ميانگين نمرات گروه كنترل تفاوت معني داري نداشته است (P=0.708). ميانگين قند خون گروه آزمايش كاهش معني داري داشته است (r=0.126، p=0.000) ولي ميانگين قند خون (p=0.510) و سطح هموگلوبين گليكوزيله گروه كنترل تغيير معناداري نداشته اما ميانگين آن در گروه آزمايش (1.20±6.52) نسبت به مرحله پيش آزمون (1.26±7.57) به طور معناداري كاهش يافت (r=0.104، p=0.005).
استنتاج: بهبود ميانگين نمره شادكامي در اثر آموزش هاي ذهن آگاهي به وجود آمده است.