کاربرد روش برنامه ريزي رياضي مثبت به منظور تخصيص آب در بخش کشاورزي (مطالعه موردي: زيربخش زراعت دشت سرخس)

اقتصاد دانان به منظور بهبود تخصيص نهاده آب، عموما سياست قيمت گذاري را پيشنهاد مي کنند که به دليل نگراني هاي اقتصاد ي، فرهنگي و سياسي چندان مورد استقبال مسوولان دولتي قرار نمي گيرد. در اين تحقيق به اين سوال پاسخ داده مي شود که به منظور بهبود تخصيص نهاده آب، چه سياست هايي را مي توان به جاي سياست قيمت گذاري آب در شرايط فعلي به کار برد. در اين راستا از مدل برنامه ريزي رياضي مثبت (PMP) به منظور کاليبراسيون مدل و تحليل آثار سياست هاي پيشنهادي در دشت سرخس (استان خراسان رضوي) استفاده شد. مقايسه آثار سياست افزايش قيمت نهاده آب با دو سياست ماليات بر نهاده (کاهش يارانه نهاده) و ماليات بر (کاهش حمايت از) محصول نشان داد که هرچند اثر سياست هاي پيشنهادي بر درآمد، تقاضاي آب و الگوي کشت بهره برداران نماينده متفاوت است ولي دو سياست ماليات بر نهاده و محصول در نرخ هاي معيني مي توانند به عنوان جايگزين سياست قيمت گذاري آب به کار روند و سياست ماليات بر محصولات داراي نياز آبي بالا در مقايسه با سياست ماليات بر نهاده هاي کود و سموم شيميايي، در اين زمينه نتايج مطلوب تري را به دست مي دهد.