برآورد غلظت گرد و غبار (PM₁₀) با استفاده از مدل عددي GOCART

برآورد غلظت ذرات گردوغبار به دليل تاثيراتش بر سلامتي افراد جامعه، فعاليت هاي اجتماعي و اقتصادي، اکوسيستم هاي خشکي و آبي و اثر بر متغيرهاي هواشناسي از اهميت بالايي برخوردار است. هدف از اين مطالعه ارزيابي کارايي طرح واره عددي GOCART در شبيه سازي ذرات گردوغبار است. اين طرح واره در بستر مدل تحقيقاتي پيش بيني وضع هوا (WRF) به اجرا درآمد. اين مدل در سه شبکه با ساختار لانه اي تودرتو به اجرا درآمد. شبکه اول از غرب آفريقا تا شرق آسيا به منظور در نظر گرفتن همه مناطق منشا غبار، زير شبکه دوم کشور ايران و زير شبکه سوم استان خوزستان است. براي شرايط آغازين و مرزي ميدان هاي هواشناسي از داده هاي 6 ساعته FNL استفاده شد. نتايج اوليه مدل حاکي از رطوبت سطحي بالا و همچنين برآوردهاي نامناسب مدل براي ذرات گردوغبار PM₁₀ بود. بدين منظور با در نظر گرفتن رطوبت سطحي کمتر از نقطه پژمردگي در مناطق بياباني در ماه هاي گرم سال، محاسبه رطوبت اصلاح گرديد. همچنين شاخص فرسايش پذيري با استفاده از رطوبت سطحي و سرعت آستانه فرسايش در مدل تعريف گرديد و ضرايب شاخص موردنظر با استفاده از داده هاي PM₁₀ در ماه هاي تير و دي سال 1387 که داراي بيشترين و کمترين مقادير متوسط ماهانه بودند تنظيم گرديد. درنهايت نتايج به دست آمده از مدل اصلاح شده با داده هاي PM₁₀ ايستگاه محيط زيست اهواز براي يک دوره يک هفته اي در خرداد 1388 مورد ارزيابي قرار گرفت. تحليل هاي آماري نشان دهنده دقت بالاي مدل در برآورد غلظت اين ذرات مي باشند.