تاثير شدت هاي مختلف چراي دام بر ميزان ترسيب کربن و ذخيره ازت خاک (مطالعه موردي: قطعه چهار شهريار)

افزايش نگراني ها در زمينه گرمايش جهاني و تغيير اقليم موجب شده است که به خاک و توانايي آن در ترسيب کربن به صورت پايدار توجه ويژه اي شود. خاک ها بزرگترين ذخاير کربن در چرخه کربن خشکي هستند که حاوي کربني حدود سه برابر پوشش گياهي و دو برابر آنچه در اتمسفر وجود دارد مي باشند. مطالعه اثر چراي دام بر ذخيره کربن خاک بدليل نقش عمده کربن آلي خاک در توليد اهميت زيادي دارد و چراي دام پتانسيل بالايي براي تغيير ميزان ذخيره کربن در اکوسيستم هاي مرتعي دارد. در اين مطالعه اثر شدت هاي مختلف چرا بر ميزان ترسيب کربن و تثبيت ازت در مراتع کشت شده با گونه Atriplex canescens در قطعه چهار شهريار بررسي شد. بدين منظور پس از شناسايي مناطق با شدت هاي چرايي کم، متوسط و زياد جهت مقايسه با منطقه قرق نمونه برداري از پوشش گياهي و خاک انجام گرفت. نمونه برداري از پوشش گياهي به روش تصادفي سيستماتيک در قالب 20 پلات 5*5 متري انجام شد. در هر منطقه اولين پلات به طور تصادفي و چهار پلات ديگر در امتداد پلات اول و به فاصله 150-200 متر از يکديگر مستقر گرديدند. جهت نمونه برداري خاک تعداد 20 پروفيل در پلات هاي نمونه برداري پوشش گياهي حفر شد و نمونه هاي خاک در هر پروفيل از عمق هاي 10-0، 30-10 و 100-30 سانتي متري برداشته شد. در نمونه هاي خاک درصد سنگ و سنگريزه، وزن مخصوص ظاهري، کربن آلي و ازت اندازه گيري شد. در ادامه وزن کل کربن ترسيب شده در هر هکتار از هر عمق محاسبه گرديد. تحليل داده ها با آزمون تجزيه واريانس يکطرفه با استفاده از نرم افزار SPSS 17 انجام گرفت و جهت مقايسه ميانگين از آزمون دانکن استفاده شد. نتايج نشان داد که شدت هاي مختلف چرا باعث کاهش معني دار درصد کربن و ازت خاک شده است.