ارزيابي اقتصادي سامانه هاي آبياري قطره اي و غرقابي در مزارع توت فرنگي منطقه بابلسر

تحقيق حاضر به منظور ارزيابي اقتصادي سيستم آبياري تحت فشار در مزارع کشت توت فرنگي شهرستان بابلسر طي يک دوره چهار ساله از سال 1391 تا 1394 صورت پذيرفت. در ابتدا، با استفاده از روش نمونه گيري طبقه بندي نسبي تعداد 282 مزرعه کشت توت فرنگي (170 مزرعه با سيستم آبياري غرقابي و 112 مزرعه مجهز به سيستم آبياري قطره اي) انتخاب گرديد. آمار مربوط به هزينه و درآمد مزارع نمونه در طول چهار سال و با همکاري جهاد کشاورزي شهرستان بابلسر و بهره برداران نمونه جمع آوري شد. سپس داده هاي جمع آوري شده با استفاده از شاخص هاي ارزش حال خالص، نسبت منفعت به هزينه و نرخ بازده داخلي مورد ارزيابي قرار گرفت. بر اساس تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش، بهره برداري از هر دو روش غرقابي و آبياري قطره اي براي محصول توت فرنگي توجيه اقتصادي دارد. همچنين نتايج حاکي از اين مي باشد که در روش قطره اي ارزش حال خالص و نسبت منفعت به هزينه بزرگتر از روش غرقابي مي باشد. مطابق با نتايج، نرخ بازده داخلي روش قطره اي نيز بيشتر از نرخ بازده داخلي روش غرقابي و برابر با 48 درصد بوده در حالي که اين نرخ براي آبياري غرقابي 37 درصد مي باشد. همچنين نسبت منفعت به هزينه در روش قطره اي برابر با 48.1 بوده در حالي که در روش غرقابي اين نسبت برابر با 37.1 مي باشد. بنابراين با توجه به بحران کم آبي در منطقه و کل کشور پيشنهاد مي گردد که به توسعه سيستم هاي آبياري قطره اي جهت حفظ منابع آبي منطقه و کشور بيش از پيش توجه گردد.