مقايسه کارايي فني، تخصيصي و اقتصادي گندم در زراعت ايران با تاکيد بر دوره زماني 1379-88

در اين مقاله، کارايي فني، تخصيصي و اقتصادي گندم آبي و ديم با استفاده از اطلاعات دوره زماني 1379-88 و با بهره گيري از روش مرزي (بر مبناي فرم تبعي ترانسلوگ) در استان هاي مختلف با يکديگر مقايسه شد. نتايج نشان داد که ناکارايي فني گندم کاران آبي و ديم در استان هاي کشور در اين دوره به ترتيب معادل21 و 35 درصد، ناکارايي تخصيصي آن ها به ترتيب معادل 23 و 51 درصد و ناکارايي اقتصادي شان نيز به ترتيب 38 و 67 درصد بوده است. علاوه بر اين، روند ميانگين انواع کارايي گندم ديم و آبي کشور در اين دوره زماني کاهنده بوده است. تمام انواع کارايي در سال 1387 با کاهش روبه رو شده اند که اين امر با کاهش سطح زير کشت گندم ارتباط مستقيم دارد. بر اساس نتايج، انواع کارايي گندم آبي در قياس با نوع ديم در سطوح بالاتري قرار دارد.