مقايسه کارايي روش هاي رگرسيون بردار پشتيبان و k -نزديکترين همسايگي در برآورد ميزان بار رسوبي معلق در رودخانه (مطالعه موردي: رودخانه ليقوان چاي)

برآورد بار رسوبي معلق رودخانه ها با توجه به خسارات ناشي از عدم توجه و لحاظ کردن آن، يکي از مهم ترين و اساسي ترين چالش هاي مطالعات انتقال رسوب و مهندسي رودخانه مي باشد. با توجه به اهميت و نقش رسوب در طراحي و نگهداري سازه هاي هيدروليکي همچون سدها و همچنين برنامه ريزي جهت استفاده بهينه از منابع آبي در پايين دست رودخانه ها و حفظ منابع مغذي بالادست آن ها، همواره تلاش هاي بسياري در زمينه تخمين ميزان بار رسوبي معلق رودخانه ها انجام گرفته و روش هاي متعددي در اين زمينه توسعه يافته است. اما با توجه به هزينه بر بودن اکثر روش ها و يا عدم دقت کافي در اکثر روش هاي تجربي مرسوم، نياز به روش نويني که بتواند بار رسوبي معلق رودخانه را با بيشترين دقت ممکن تخمين زند، امري ضروري به نظر مي رسد. در اين مطالعه ميزان بار رسوبي معلق رودخانه ليقوان چاي توسط روش هاي رگرسيون بردار پشتيبان و k -نزديک ترين همسايگي برآورد گرديدند. نتايج نشان دهنده عملکرد مناسب هر دو روش داده کاوي بررسي شده در اين تحقيق مي باشد. از ميان روش هاي بررسي شده در اين تحقيق، روش رگرسيون بردار پشتيبان ميزان بار رسوبي معلق رودخانه ليقوان چاي را با ارائه مقادير ضريب همبستگي برابر با 0.959 و ريشه ميانگين مربعات خطا برابر با 43.547 (تن در روز) با دقت بيشتري نسبت به روش k -نزديک ترين همسايگي پيش بيني کرد.