شناسايي مولكولي پاتوتايپ اشريشياكلي انتروپاتوژن (EPEC) با تكنيك واكنش زنجيره اي پليمراز (PCR) در كودكان زير 5 سال شهر تهران و بررسي مقاومت آنتي بيوتيكي آنها

زمينه و هدف: باكتري اشريشياكلي انتروپاتوژن (EPEC Enteropathigenic E.coli) از خانواده انتروباكترياسه و به عنوان يك عامل مهم گاستروانتريت و اسهال به ويژه در كودكان كشورهاي در حال توسعه و نيز توسعه نيافته مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي شيوع پاتوتايپ EPEC عامل اسهال در كودكان زير 5 سال شهر تهران و تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي آنها انجام گرفت.
روش كار: 300 نمونه اسهال كودكان زير 5 سال از بيمارستان كودكان تهران جمع آوري و با استفاده از تست هاي بيوشيميايي استاندارد شناسايي شدند. تمامي ايزوله ها به منظور بررسي وجود ژن اينتيمين (eaeA) با تكنيك واكنش زنجيره اي پليمراز (PCR) مورد ارزيابي قرار گرفتند. تعيين مقاومت آنتي بيوتيكي پاتوتايپ هاي حاوي ژن eaeA به كمك تست آنتي بيوگرام در مورد 16 آنتي بيوتيك به روش انتشار در ديسك صورت گرفت. براي تحليل داده ها از روش هاي آمار توصيفي استفاده شد.
يافته ها: از تمام نمونه هاي اخذ شده از بيماران، 36 مورد (%12) EPEC با تكنيك PCR مورد تاييد واقع شد. بيشتر پاتوتيپ هاي EPEC جدا شده 22 مورد (%61.1) مربوط به كودكان زير 1 سال بودند. تمام 36 پاتوتايپ هاي جدا شده نسبت به آنتي بيوتيك هاي ايمي پنم و مروپنم حساس بودند. بيشترين ميزان مقاومت پاتوتايپ ها نسبت به آنتي بيوتيك هاي تتراسايكلين و آموكسي سيلين 23 مورد (%63.9) بود. همچنين 24 ايزوله (%66.7) الگوي مقاومت چندگانه به آنتي بيوتيك هاي رايج را نشان دادند.
نتيجه گيري: پاتوتايپ هاي EPEC در ايران به عنوان عامل اسهال كودكان مطرح هستند كه بايستي جهت شناسايي آنها از تكنيك هاي نوين و معتبر بهره گرفت.