اثر اندازه و سن در زنبور (Lysiphlebus fabarum (Hym., Braconidae، بر ترجيح سن پورگي شته ميزبان (Aphis fabae (Hem.: Aphididae

تاثير پارازيتوئيد روي رشد جمعيت شته بستگي به الگوي انتخاب سن ميزبان دارد. الگوهاي ترجيح اغلب با توجه به وضعيت فيزيولوژيکي پارازيتوئيد ماده شامل بارتخم، سن و اندازه تغيير مي کند. در اين پژوهش، اثر سن و اندازه جمعيت ماده زاي زنبورLysiphlebus fabarum  روي الگوي ترجيح سن رشدي شته ميزبان Aphis fabae مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور زنبورهاي مادهي يکروزه به مدت 8 ساعت، به طور جداگانه (30=n) به 30 عدد شته ميزبان (شامل 10 عدد پوره سن اول، 10 عدد پوره سن دوم و 10 عدد پوره سن چهارم)، معرفي شدند. اين زنبورها در سن سه روزگي خود مجددا با شرايط قبلي با شته هاي ميزبان مواجه شدند. در آزمايش ديگر، گروه هاي همسن (يک روزه) از زنبورهاي کوچک و بزرگ، به صورت انفرادي (30=n) و با شرايط آزمايش قبلي به 30 شته ميزبان معرفي شدند. بر اساس نتايج بهدست آمده روي زنبورهاي جوان و مسن، در سن چهارم پورگي، تعداد موميايي و نسبت ظهور در زنبورهاي يک روزه بيشتر از زنبورهاي سه روزه بود. در خصوص مقايسه زنبورها در دو اندازهي مختلف، نرخ ظهور نتاج زنبورهاي کوچک در سنين اول و چهارم پورگي ميزبان به طور معني داري بيشتر بود. همچنين در زنبورهاي کوچک و بزرگ، تعداد موميايي هاي ايجاد شده و نسبت ظهور نتاج در سن اول پورگي به طور معني داري بيشتر از ساير سنين بود، اما اندازه زنبور تاثيري بر ترجيح ميزباني نداشت. در يک جمعبندي ميتوان گفت که زنبورهاي L. fabarum، در هر دو سن و اندازه، سن اول پورگي شته را نسبت به ساير سنين ترجيح دادند.