برآورد هيدروگراف رواناب در حوضه فاقد آمار بدون استفاده از داده هاي پوشش خاک و کاربري اراضي

مدل SCS يکي از مهم ترين مدل هاي برآورد هيدروگراف سيلاب در حوضه هاي فاقد آمار است و نيازمند داده هاي پوشش گياهي، کاربري اراضي، ويژگي هاي فيزيوگرافي و آگاهي از وضعيت رطوبت پيشين سطح حوضه مي باشد اما در حوضه هايي که داراي اين داده ها نيستند استفاده از اين مدل با محدوديت مواجه است. در تحقيق حاضر تلاش شده است تا رابطه پيشنهادي بين زمان تاخير و زمان تز و برآورد زمان تمرکز بر مبناي برآورد سرعت سيلاب در زمان اوج به عنوان راه حلي براي غلبه بر اين محدوديت مورد بررسي قرار گيرد. نتايج مدل پيشنهادي با نتايج مدل متداول SCS با در نظر گرفتن چهار رويداد بارش-رواناب در حوضه آبريز امامه با استفاده از معيارهاي درصد خطا در برآورد حجم رواناب (PEV)، درصد خطا در برآورد دبي اوج رواناب (PEP)، درصد خطا در برآورد زمان رسيدن به دبي اوج رواناب (PETP) و ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE) مقايسه گرديد. نتايج نشان مي دهد مقادير ميانگين PEV، PEP، PETP و RMSE براي مدل SCS - مدل پيشنهادي به ترتيب (6.35-) - (6.45-)، (0.97) - (48.38-)، (27.38) - (46.08)، و (1.4) - (2.55) مي باشد. هر دو مدل تمايل به بيش برآوردي حجم رواناب و کم برآوردي زمان رسيدن به اوج دارند در حاليکه مدل متداول SCS ميل به کم برآوردي و مدل پيشنهادي ميل به بيش برآوردي دبي اوج دارند. همچنين مقايسه RMSE در کنار ساير معيارها نشان مي دهد در صورت عدم دسترسي به داد ه هاي مورد نياز مدل متداول SCS، مدل پيشنهادي مي تواند به طور نسبي تخمين قابل پذيرشي از هيدروگراف رواناب ارايه دهد.