بررسي کيفيت اندام هاي گونه هاي گياهي در مراحل مختلف فنولوژي با استفاده از دستگاه NIR (مطالعه موردي: مراتع ندوشن يزد)

مهم ترين عامل موثر بر کيفيت علوفه گياهان، مرحله فنولوژي است که با شناخت آن مي توان زمان مناسب چراي دام در مرتع را تعيين کرد. در اين پژوهش، از چهار گونه مهم مرتعي، شامل درمنه دشتي (Artemisiasieberi)، آنک (Salsolakerneri)، عجوه (Aelieniasubaphylla) و سفيد جاز (Eurotiaceratoides) در سه مرحله فنولوژي، رشد رويشي، گلدهي و بذردهي در اواخر 1389 و اوايل 1390 در مراتع ندوشن استان يزد نمونه برداري به عمل آمد. در هر مرحله، براي هر گونه 5 تکرار و براي هر تکرار، حداقل پنج پايه گياهي از نقاط مختلف تيپ گياهي موجود در منطقه انتخاب و رشد سال جاري آن ها برداشت گرديد. نمونه ها پس از خشک شدن و جدا نمودن اندام هاي مختلف (گل، برگ و ساقه) آسياب شدند و در آزمايشگاه با روش طيف سنجي مادون قرمز (NIR) مورد تجزيه قرار گرفتند و شاخص هاي مهم کيفي از قبيل پروتئين خام (CP)، ديواره سلولي عاري از همي سلولز (ADF)، ماده خشک قابل هضم (DMD) و انرژي متابوليسمي (ME) آن ها تعيين گرديد. نتايج بررسي نشان داد که بالاترين درصد پروتئين خام مربوط به برگ A. subaphylla و در مرحله رويشي (9.19%)، بالاترين درصد ADF مربوط به ساقه A. subaphylla و در مرحله بذردهي (53.42%) و بالاترين درصد (DMD (13.48% و بالاترين مقدار انرژي متابوليسمي (6.18 MJ/KgDM) مربوط به برگ A. sieberi و در مرحله رويشي است. همچنين اواخر دوره رويشي را مناسب ترين زمان براي چراي دام مي توان در نظر گرفت.