تحليل اهميت خدمات آموزشي در اقتصاد ايران با استفاده از رويکرد ماتريس حسابداري اجتماعي

در چرخه اقتصادي، همانند صنعت و کشاورزي، آموزش به عنوان يکي از بخش هاي اقتصادي، نه تنها خود توليد خدمت نموده و به طور مستقيم در رشد اقتصادي نقش اساسي دارد، بلکه بر توسعه ديگر بخش هاي اقتصادي هم تاثير مي گذارد. اگرچه بيشترين مصرف کننده خدمات آموزش، بخش مصرف خصوصي مي باشد، اما بخش هاي اقتصادي به منظور آموزش نيروي کار خود و افزايش سرمايه انساني نياز به استفاده از خدمات بخش آموزش دارند، همان گونه که بخش آموزش نيز براي ارائه خدمات نياز به کالاها و خدمات ديگر بخش ها دارد. اما نقش و اهميت هر يک از زيربخش هاي آموزش بر توليد بخش ها، مصرف نهادها و درآمد عوامل توليد مختلف مي باشد. در اين پژوهش تلاش مي کنيم اهميت و نقش زيربخش هاي آموزش را با استفاده از ماتريس حسابداري اجتماعي سال 1390 در اقتصاد ايران بررسي نماييم.بر اساس بررسي ها، در بين زيربخش هاي آموزش، آموزش عالي اثرات به مراتب بيشتري بر توليد، درآمد عوامل توليد و مصرف نهادها، نسبت به ساير زيربخش هاي آموزش دارا مي باشد. همچنين نتايج نشان مي دهند که پيوندهاي پسين و پيشين قوي بين بخش آموزش با بخش هاي عمده فروشي، خرده فروشي و تعمير وسايل نقليه و کالاها، ساخت فرآورده هاي نفتي، ساخت مواد و محصولات شيميايي برقرار است.