تاثير دماي پيروليز و بي کربنات سديم بر کارايي بقاياي برگ نخل در حذف کادميوم و روي از محيط آبي

کادميوم و روي از مهم ترين عناصر سنگين هستند که به لحاظ زيست محيطي و سلامتي انسان حائز اهميت هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسي امکان حذف کادميوم و روي از محيط آبي با استفاده از ضايعات برگ نخل و بيوچار آن است. جاذب هاي مورد استفاده در اين پژوهش، پودر برگ نخل تيمار نشده، پودر برگ نخل تيمار شده با بي کربنات سديم 0.3 مولار و پودر برگ نخل بيوچار شده در دو دماي 400 و 600 درجه سلسيوس بودند. بررسي نتايج نشان داد که جاذب هاي به کار رفته، فلز کادميوم را در مقايسه با فلز روي به ميزان بيشتري جذب کرده اند. به طور کلي در هر دو فلز به لحاظ ميزان جذب به ترتيب زير قرار داشتند: برگ نخل تيمار نشده< برگ نخل تيمار شده با بي‏کربنات سديم 0.3 مولار> بيوچار دماي 400 درجه سلسيوس> بيوچار دماي 600 درجه سلسيوس. همچنين بررسي نتايج به دست آمده از برازش داده هاي حاصل از آزمايش با هم دماهاي جذب نشان داد که مدل هاي فرندليچ و لانگ موير 2 به دليل ضريب تبيين بالا و خطاي استاندارد برآورد پايين، به عنوان معادلات برتر در حذف کادميوم و روي از محيط آبي شناخته شدند. با توجه به نتايج حاصل، به نظر مي رسد که بيوچار تهيه شده از برگ نخل مي تواند به عنوان يک جاذب موثر در حذف آلودگي فلزات سنگين از آب هاي آلوده مورد استفاده قرار گيرد.