افزايش تقاضاي روزافزون کالاهاي کشاورزي و مديريت ضعيف استفاده از منابع موجود در کشور سبب شده است به منظور برطرف ساختن نياز داخلي، بخش عظيمي از درآمدهاي کشور صرف واردات اين نوع کالاها شود. لذا به منظور مديريت هر چه بهتر واردات محصولات کشاورزي و شناسايي ابزارهاي لازم به منظور کنترل واردات بي رويه برخي از اين محصولات، در مطالعه حاضر، الگوي واردات محصولات کشاورزي ايران (گندم، جو، ذرت، شکر، برنج، گوشت مرغ، گوشت قرمز، تخم مرغ و دانه هاي روغني) تحليل و ارزيابي شد. نتايج نشان داد که سياست هاي قيمتي در واردات محصولات تخم مرغ، گوشت مرغ و گندم، به دليل اثرگذاري بيشتر، اهميت بالاتري دارد. همچنين متغير تعرفه وارداتي در محصولات گندم، گوشت قرمز و جو، به عنوان ابزاري از سياست هاي تجاري، حائز اهميت بيشتري است. در نهايت، بررسي متغير نوسان هاي نرخ ارز نيز نشان داد که اثر گذاري آن در برخي از محصولات مثبت (گوشت قرمز) و در برخي از محصولات منفي (شکر) است. لذا پيشنهاد مي شود به منظور مديريت کاراتر واردات محصولات کشاورزي، حمايت از توليدکنندگان داخلي و برقراري امنيت غذايي به واسطه موجود بودن غذا در کشور، از ابزارهاي سياستي مناسب همگام با سياست هاي تجاري فعلي استفاده شود.