مطالعه آثار و پيامدهاي نامطلوب توسعه انديشيده نشده گردشگري بر محيط زيست، بخش قابل توجهي از مطالعات جغرافيايي اخير را به خود اختصاص داده است. اتخاذ رويکردهاي نوين براي مديريت و بهره برداري از منابع طبيعي فضاهاي گردشگري بيش از پيش ضروري مي نمايد. اساس و بنيان اين رويکردها بايد به گونه اي باشد که با حداقل بهره برداري از منابع طبيعي، علاوه بر تامين نيازهاي مختلف و رفاه مردم، پويايي و سلامت محيط طبيعي نيز براي نسل هاي آتي حفظ شود. توجه به «مديريت زنجيره تامين سبز» ناشي از درک اهميت و لزوم رعايت ملاحظات زيست محيطي در توسعه گردشگري است.
پياده سازي مديريت زنجيره تامين سبز خود در گرو يکسري از عوامل داخلي و خارجي است. لذا هدف تحقيق شناسايي اين عوامل و آگاهي از ميزان اهميت هر يک از آنان است که اين امرگام نخستين در مديريت اين زنجيره به شمار مي آيد. براي اين منظور از روش تحقيق کاربردي_ توصيفي بهره گرفته شده است. جامعه آماري تحقيق حاضر، خبرگان آشنا به مسائل زيست محيطي، مديريت زنجيره تامين سبز و گردشگري پايدار است. براي دستيابي به نتايج معتبر، تعداد اعضاي گروه خبرگان 20 نفر تعيين شد. خبرگان به روش نمونه گيري گلوله برفي انتخاب شدند. در اين راستا پرسشنامه به صورت ماتريس هاي زوجي طراحي و براي امتيازدهي در اختيار خبرگان قرار گرفت. پس از طراحي اوليه پرسشنامه، جهت کاهش وابستگي متقابل مابين سوالات و افزايش اعتبار و روايي صوري از نظر خبرگان دانشگاهي، صاحب نظران و متخصصان استفاده شد. براي سنجش پايايي پرسشنامه از ضريب سازگاري مقايسه هاي صورت گرفته توسط ماتريس هاي زوجي استفاده شد. با توجه به نتايج به دست آمده از تحليل داده ها، ضريب سازگاري همه مقايسه هاي انجام شده کوچکتر از 0.1 بود، بنابراين پرسشنامه از پايايي لازم برخوردار بود.
داده هاي حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از روش تصميم گيري چند معياره فرايند تحليل شبکه اي و به کمک نرم افزار سوپردسيژن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج مبين آن است که بنا به نظر خبرگان، عوامل خارجي بيش از عوامل داخلي در پياده سازي مديريت زنجيره تامين سبز در صنعت گردشگري اهميت دارند و از ميان عوامل خارجي، عامل ساختار قانوني بيشترين اهميت را دارد.