اثر سياست هاي حمايت از مصرف کنندگان بر توسعه تقاضا در زير بخش دام و طيور

به منظور دستيابي به وضعيت بهينه در توليد بايد سياست هاي حمايتي مناسب براي بخش کشاورزي برگزيد. در اين پژوهش، سياست هاي حمايتي از زيربخش دام و طيور در سال هاي برنامه اول تا چهارم (1368-1388) با کمک شاخص هاي حمايت بازاري (MPS) و حمايت از مصرف کننده (CSE) با استفاده از روش ارائه شده توسط OECD ارزيابي شد. نتايج نشان داد که شاخص برآورد حمايت از مصرف کننده (CSE) براي کل محصولات دامي در قيمت هاي جاري از 1368 تا 1388 از رقم -163.06 ميليارد ريال به -78998.43 ميليارد ريال رسيده در حالي که در قيمت هاي ثابت از -3197.41 به -39179.90 ميليارد ريال کاهش يافته و در حدود 12 برابر شده است. بيشترين حمايت از مصرف کنندگان در برنامه دوم با ميانگين 10223.05 ميليارد ريال بوده است. نتايج برآورد الگوي تقاضا نشان داد که سياست هاي حمايتي از مصرف کنندگان اثر متنوعي بر مصرف محصولات دامي و طيور دارد به طوري که اثر اين سياست ها بر تقاضاي گوشت گاو و گوسفند منفي (-0.13 و -0.08) بوده اما در محصول گوشت مرغ (0.25) و به ويژه شير (0.43)، اثر سياست هاي حمايتي افزايش مصرف اين محصولات را در پي داشته است. به نظر مي رسد توجه به مقدار و جهت اثربخشي سياست هاي حمايتي مصرف کننده بر تقاضا مي تواند در جهت دهي مناسب سياست هاي حمايتي مفيد باشد.