تحليلي بر الگوي پراکنش فضايي- مکاني فضاي سبز و مکان يابي بهينه پارک هاي شهري با بهره گيري از مدل ANP و تحليل شبکه مطالعه موردي: شهر پيرانشهر

امروزه به دنبال گسترش شهرنشيني و رشد فزاينده جمعيت، شهرها با مشکلات متعددي از جمله عدم بهره مندي متناسب تمامي شهروندان از خدمات شهري مواجه مي باشند. پارک ها و فضاهاي سبز شهري به عنوان يکي از کاربري هاي مهم که جمعيت قابل توجهي با آن سروکار دارند و سطوح قابل توجهي از فضاي شهري را نيز به خود اختصاص مي دهند، با مشکلاتي چون کمبود، توزيع نامتناسب با نيازهاي جمعيتي، عدم رعايت همجواري ها و غيره روبه رو مي باشند. در اين پژوهش که با روش توصيفي- تحليلي با تاکيد بر جنبه کاربردي انجام پذيرفته است، چگونگي توزيع کاربري فضاي سبز شهر پيرانشهر بررسي و تحليل شده و ضمن ترسيم وضع موجود، مکان هاي مناسب جهت ايجاد پارک هاي جديد در راستاي دستيابي به وضع مطلوب ارائه گرديده است. اين پژوهش با ارائه الگوي مناسب به دنبال استقرار و توزيع بهينه فضاي سبز در شهر پيرانشهر مي باشد. بدين منظور پس از بررسي وضع موجود و شعاع عملکرد پارک ها با استفاده از مدل تحليل شبکه، معيارهاي تاثيرگذار در مکان يابي شناسايي، سپس معيارها را تبديل به لايه هاي اطلاعاتي قابل خواندن براي نرم افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي نموده و وزن نهايي هريک از معيارها باتوجه به ميزان تاثيرگذاري توسط نرم افزار Super Decisions و مدل ANP محاسبه گرديد. در نهايت با بهره گيري از نتايج حاصل از تلفيق لايه هاي اطلاعاتي زمين هاي شهري براي انتخاب مکان بهينه جهت ايجاد پارک در 5 دسته مناسب تا نامناسب تقسيم بندي شد. نتايج حاصل از نتايج حاصل از تحليل يافته ها بيانگر آن است که فضاي سبز موجود در شهر پيرانشهر از نظر سازگاري با ساير کاربري ها و همچنين از نظر دسترسي، نامتناسب و در رابطه با وسعت شهر به صورت مناسب توزيع نشده است.