تحليل جايگاه و تدوين برنامه استراتژيک حکمروايي خوب مطالعه موردي: شهر زاهدان

تجربه کشورهاي تمرکزگرا نشان داده است نگاه يکسونگر و سوژه انگار به شهر مشکلات زيادي را به بار خواهد آورد. رفع چنين مشکلاتي از طريق نظارت عموم (پاسخ گويي)، عمل مشارکتي و ارتقاي سطح کارايي کارکردهاي شهري ممکن است. حکمروايي خوب شهري به عنوان رويکرد نوين نظام تصميم گيري و اداره امور شهري مطرح مي باشد و در واقع فرآيندي است که بر اساس کنش متقابل ميان سازمان ها و نهادهاي رسمي اداره شهر از يکسو و سازمان هاي غيردولتي و تشکل هاي جامعه مدني، از طرف ديگر شکل مي گيرد. بر اين اساس هدف پژوهش حاضر، سنجش وضعيت شاخص هاي حکمروايي خوب شهري و نشان دادن نقش تسهيل کننده شهروندان در دستيابي به اين هدف والا مي باشد. روش تحقيق توصيفي- تحليلي و با بهره گيري از مدل SWOT و ابزار پرسشنامه به تحليل جايگاه برنامه استراتژيک حکمروايي خوب شهري پرداخته مي شود. براي تحقق اين هدف بر اساس فرمول کوکران، اقدام به تکميل 385 پرسشنامه از شهروندان و تعداد 32 پرسشنامه از کارشناسان و متخصصان شهرداري و شوراي شهر شده است. نتايج نشان داد ازنظر شهروندان، بهترين وضعيت در بين شاخص هاي حکمروايي خوب متعلق به شاخص هاي بينش راهبردي و مشارکت بوده و از نظر کارشناسان بهترين وضعيت متعلق به شاخص پذيرش و پاسخ دهي مي باشد. نتايج حاصل از تحليل SWOT نيز نشان مي دهد موقعيت حکمروايي در شهر زاهدان از ميان چهار حالت تهاجمي، محافظه کارانه، رقابتي و تدافعي در موقعيت تدافعي قرار دارد. راهکارهاي اين بخش به ترتيب اولويت به شرح زير است:
جلب مشارکت و توجه به نظرات مردم در تهيه و اجراي طرح ها و اطلاع رساني در مورد جزييات طرح ها، تمرکز بر تفکر استراتژيک و اجماع مديران محلي بر اجراي مديريت يکپارچه شهري و ضرورت هماهنگي بين سازمان ها، توجه ويژه به مسائل زيست محيطي در برنامه ريزي ها، توجه به مساله عدالت در دسترسي مساوي مناطق به امکانات و کاهش شکاف ايجادشده در بين مناطق در اين مورد.