اين پژوهش به منظور بررسي اثر کم آبياري بر ويژگي هاي فيزيولوژيکي و زيست شيميايي شش رقم تجاري زيتون شامل 'ميشن'، 'کنسرواليا'، 'آمفي سيس'، 'زرد'، 'روغني' و 'شنگه' در شرايط مزرعه در سال زراعي 1393 اجرا شد. آزمايش به صورت فاکتوريل در قالب طرح پايه بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار و دو فاکتور رقم هاي زيتون و نوع هاي آبياري بود. تيمارهاي آبياري شامل آبياري به مقدار 100% نياز آبي درخت هاي زيتون (شاهد)، تيمار آبياري به مقدار 60% نياز آبي درخت هاي زيتون در طول فصل (کم آبياري مداوم)، تيمار کم آبياري تنظيم شده (آبياري 60% در طول فصل رشد به همراه آبياري نکردن در طول مدت سخت شدن هسته و تغيير رنگ ميوه)، با سيستم آبياري قطره اي اعمال و برخي ويژگي هاي فيزيولوژيکي و زيست شيميايي از جمله محتواي نسبي آب برگ، نشت يوني، عنصرهاي کلسيم، سديم و پتاسيم، مقدار کلروفيل a، کلروفيل b، کلروفيل کل، پرولين آزاد برگ، قندهاي محلول، مقدار فنل و مالون دي آلدهيد رقم هاي زيتون در نوع هاي مختلف آبياري اندازه گيري شد. نتيجه ها نشان داد که تيمار آبياري 100% باعث افزايش درصد محتواي نسبي آب برگ، درصد عنصرهاي کلسيم و پتاسيم، کلروفيل a و کل در رقم هاي مختلف زيتون مورد آزمايش شد. اثر برنامه هاي آبياري روي مقدار کلروفيل b معني دار نشد. از نظر درصد محتواي نسبي آب برگ، درصد کلسيم و پتاسيم، کلروفيل a و کل، مقدار پرولين، قندهاي محلول برگ، فنل و مالون دي آلدهيد، تيمار کم آبياري تنظيم شده و 60% در يک سطح قرار گرفتند. به طورکلي با توجه به اينکه مقدار مالون دي آلدهيد در رقم هاي کنسرواليا و 'شنگه' پايين تر از بقيه رقم ها بود و از طرفي محتواي نسبي آب برگ و همچنين مقدار کلروفيل و پتاسيم بالاتري در مقايسه با ديگر رقم ها داشتند بنابراين به عنوان رقم هاي متحمل تر به تنش کم آبي معرفي مي شوند.