بررسي ارتباط بيان ژن P16 با سرطان پستان به دو روش هيستوشيمي و ايمونوهيستوشيمي

سابقه و هدف: بررسي بيان ژن P16 كه يك مهار كننده تومور است، از نظر باليني و آسيب شناسي در سرطان پستان اهميت دارد. هدف از اين مطالعه، تعيين ميزان بيان ژن P16 با شاخص هاي بافتي و پاتولوژي با دو روش هيستوشيمي و ايمونوهيستوشيمي مي باشد.
مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي بر روي تعداد 100 نمونه سرطاني پستان كه به بيمارستان امداد شهيد بهشتي شهر سبزوار مراجعه كرده بودند، انجام شد. بعد از ثابت كردن نمونه ها در فرمالين، پاساژ بافتي، مقطع گيري و رنگ آميزي انجام شد. تشخيص آسيب شناسي توسط دو پاتولوژيست انجام گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS16 با آزمون كاي دو تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: از تعداد 100 نمونه مورد مطالعه، تعداد 82 نمونه بدخيمي (82 درصد) با بيان بالاي ژن  P16همراه بود. 18 مورد (18 درصد) از نمونه هاي بدخيمي فاقد بيان ژن P16 بود. در نمونه هاي غيرسرطاني (نمونه هاي سالم) بيان بالاي ژنP16  مشاهده نشد. بين بيان بالاي ژن P16 با گريد بالايي تومور ارتباط معني داري وجود داشت (P<0.001) هم چنين بين مرحله ي (Stage) تومور و بيان ژن P16 ارتباط معني داري وجود داشت (P<0.46).
استنتاج: در مطالعه حاضر، بيان ژن P16 در بيماراني كه در گريد بالاي بافتي قرار داشتند، بيش تر مشاهده شده است، بنابراين بيان بالاي ژنP16 را در نمونه هاي سرطاني مي توان نشانه اي از پيش آگهي بد قلمداد نمود.