شناسايي ذهنيت افراد نسبت به نفوذ دشمن با استفاده از روش کيو

اين روزها در ادبيات و بيانات مقام معظم رهبري عناويني چون «پروژه نفوذ» به وفور قابل مشاهده و پيگيري است و بارها به اين پروژه خطرناک دشمن اشاره داشتند و فرمودند: مذاکره آمريکا با جمهوري اسلامي ايران يعني نفوذ، تعريفي که آنها براي مذاکره دارند اين است و آنها مي خواهند راه را براي تحميل باز کنند. پروژه نفوذ، حمله همه جانبه، سازماندهي شده و يک اقدام برنامه ريزي شده، سازمان يافته و بسيار هنرمندانه، فتنه آميز و خلط کلمه حق با کلمه باطل و تبديل نقاط قوت به ضعف است، در طراحي نفوذ، دشمن به صورت دوست جلوه مي کند و حقيقت را به شکل باطل و باطل را در لباس حق نشان مي دهد، و از نقاطي که مردم قدرت تحليل ندارند، ضربه مي زند. هدف اصلي تحقيق حاضر شناسايي ذهنيت افراد نسبت به پروژه نفوذ دشمن به داخل کشور مي باشد.
چارچوب فلسفي اين پژوهش از نوع پارادايم تفسيري- اثبات گرايي است و از لحاظ جهت گيري در دسته پژوهش هاي کاربردي قرارمي گيرد. شناسايي ذهنيت اين پژوهش را به پارادايم تفسيري نزديک مي کند و به سبب به کارگيري روش تحليل عاملي اکتشافي، به پارادايم اثبات گرايي نزديک مي شود که از راهبرد همبستگي استفاده مي کند. بدين ترتيب، شيوه انجام اين پژوهش از نوع ترکيبي است. در مراحل گردآوري نظرات از روش کيفي استفاده مي کند و در مرحله کشف ذهنيت ها از رويکرد کمي بهره مي برد. جامعه آماري شامل فرماندهان ارشد يکي از مراکز نظامي به تعداد 10 نفر از فرماندهان با تجربه و آشنا با موضوع تحقيق مي باشند. نتايج به دست آمده حاکي از آن است که اين افراد نسبت به موضوع نفوذ دشمن داراي سه الگوي ذهني مي باشند که عبارتند از نفوذ فرهنگي، نفوذ اقتصادي و نفوذ سياسي- امنيتي.