بررسي تغييرات سطح پروتئين Occludin و ارتباط آن با دز مثانه در بيماران تحت پرتودرماني خارجي پروستات

مقدمه: هدف از انجام اين مطالعه، بررسي تغييرات سطح پروتئين Occludin و ارتباط آن با دز مثانه در بيماران تحت پرتودرماني خارجي پروستات بود.
روش ها: در اين تحقيق، 64 بيمار از ميان مردان مبتلا به سرطان پروستات که کانديداي پرتودرماني بودند، انتخاب شدند. براي پردازش اطلاعات طرح درمان بيماران، برنامه اي در محيط نرم افزار Matlab (version 2008a، MathWorks، USA) نوشته شد. با کمک اين برنامه، ميزان دز مثانه به صورت ميانگين دز کل حجم مثانه به دست آمد. نمونه هاي ادرار بيماران، در فواصل زماني مشخص و به منظور بررسي سطح پروتئين Occludin جمع آوري شد. الگوي زماني انجام آزمايش ها، شامل قبل و بعد از هر 5 جلسه از پرتودرماني تا اتمام درمان و سپس، هر 1 ماه از اتمام پرتودرماني تا 3 ماه يا به عبارت ديگر، 3 مرتبه بعد از اتمام پرتودرماني بود.
يافته ها: افزايش در بيان Occludin مثانه بيماران از جلسه پنجم درمان شروع شد (P=0.046) و در جلسه پانزدهم به بيشترين ميزان خود (تا 24.7 نانوگرم بر ميلي ليتر) رسيد. بر اساس روش محاسباتي دز ميانگين مثانه، ميزان دز براي ايجاد چنين آسيبي 25.5 گري محاسبه شد. علاوه بر اين، تغييرات در بيان نشانگر Occludin در توافق خوبي با آسيب هاي تکرر ادرار، عجله در تخليه ادرار و درد حين دفع ادرار قرار داشت (P<0.050).
نتيجه گيري: افزايش معني دار در بيان Occludin، مي تواند به عنوان يک روش تشخيصي در بررسي آسيب ناخواسته مثانه بيماران تحت پرتودرماني خارجي پروستات مورد استفاده قرار گيرد.