در پژوهش حاضر،کارکرد سطوح تحليل در رويکرد انتقادي به تحليل گفتمان را ازمنظر فرکلاف در فيلم جدايي نادر از سيمين مطالعه مي کنيم و با بررسي روابط قدرت، فرهنگ و باورهاي فرهنگي، نقش و جايگاه متون اسطوره اي، همچون کتاب مقدس را در گشايش گفتماني بررسي مي نماييم. در اين مقاله، مشخصا نقش دروغ در برهم ريختن روابط و هنجارهاي کنشي را بررسي مي کنيم و نشان مي دهيم که دروغ هاي متوالي درطول روايت فضايي ناامن را به وجود مي آورند که به دليل نتايج تنش بارآن، به فضايي بحرانزا تبديل مي شود. در بستر فيلم، سوژه ها با استفاده از باورهاي فرهنگي، غيريت سازي و اقناع براي حل بحران هاي موجود در تلاش هستند. در چنين فضايي که عدم توازن قدرت در منازعات گفتماني سوژه هاي آن موج مي زند، بازگشت به فرااسطوره و فراباور تنها راه گريز از بحران است که سبب مي شود فضاي آسميک ايجادشده تعديل و آرام شود. اين گونه، ارتباط فرهنگ و اسطوره با گشايش گفتماني مشخص مي شود. روش پژوهش در اين مقاله تحليلي است و واحد تحليل، سکانس هاي فيلم و جمله ها يا ديالوگهاي بهکاررفته در فيلم يادشده هستند.