اثر مکمل غذايي آستاگزانتين بر پاسخ استرس تراکم و عملکرد ماهي طلال (Rastrelliger kanagurta)

تحقيق حاضر به منظور بررسي اثر سطوح غذايي آستاگزانتين بر عملکرد توليد و مقاومت در برابر استرس تراکم ماهي طلال صورت گرفت. در اين مطالعه، تعداد 120 قطعه ماهي طلال با ميانگين وزني  0.01±7.14 گرم در يک طرح کاملا تصادفي با 4 تيمار آزمايشي و 3 تکرار (با تعداد 10 قطعه در هر تکرار) که شامل تيمار آزمايشي شاهد (بدون استفاده از آستاگزانتين) و در تيمارهاي آزمايشي 2، 3 و 4 ميزان استفاده از اين مکمل به ترتيب 50، 100 و 150 ميلي گرم بر کيلوگرم غذا بود مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از 60 روز تغذيه، هر تيمار در معرض استرس تراکم به مدت 24 ساعت قرار گرفت. نتايج حاصله نشان داد که 24 ساعت بعد از شروع استرس تراکم، افزايش معني داري در ميزان پروتئين و فعاليت ليزوزيم و کاهش معني داري در فعاليت آلکالين فسفاتاز، آلانين آمينوترانسفراز و آسپارتات آمينو ترانسفراز (به استثناي تيمار 4) درتيمار هاي حاوي آستاگزانتين در مقايسه با تيمار کنترل مشاهده شد (P<0.05) 24 ساعت بعد از شروع استرس تراکم، کمترين ميزان کورتيزول و گلوکز در تيمار 3 مشاهده شد که با تيمار شاهد تفاوت معني داري داشت (p<0.05) بالاترين وزن نهايي، ضريب رشد ويژه، شاخص وضعيت و غذاي دريافتي وکمترين ضريب تبديل غذا در تيمار 2 و 3 مشاهده شدکه با تيمار شاهد داراي تفاوت معني دار بود (P<0.05) در مجموع بر اساس نتايج اين تحقيق، افزودن 100 ميلي گرم بر کيلوگرم مکمل غذايي آستاگزانتين به جيره غذايي ماهي طلال به منظور بهبود شاخص هاي رشد و مقاومت در برابر استرس پيشنهاد مي شود.